spraycan2

Şimdi aralarına büyük mesafeler girmiş bu iki yürek, kısa zaman önce sadece birbirleri için çarpıyordu. Biraz daha dayanabilseler, bugün üç ayı bitirmiş olacaklardı. Gözü hep telefondaydı adamın, her arayanı sevdiği sanıyor, kalbi hızla çarpıyordu. Vakit geçtikçe umudunu kaybetti. Bir gün daha dönmeyecek birini bekleyerek sona ermişti ve kim bilir ne zaman geçecekti içindeki bu yararsız umut? Bu yazıyı okuyan kaç çift göz, geçmişte bir

Bosna Dayanışma Grubu'nun Srebrenica soykırımının onuncu yıldönümü nedeniyle düzenlediği bir hafta süren Bosna ziyaretine katıldım. Sırp vahşeti olarak tarihe geçen ve ikiyüzbinin üstünde Boşnak Müslümanı'nın katledildiği yerleri gördüm. Savaş müzelerini, işkence delillerini, her biri, insanlık utancı katliam fotoğraflarını ve hala kurşun, top mermi izlerini taşıyan yapıları gördük. Sırplar'ın elinde Yugoslav ordus

Yugoslav Kralı müteveffa Aleksandr, Balkan Atlantı'nın imzasını takip eden günlerde memleketimize gelmişti. Atatürk'le sohbeti sırasında, şahsına ve Türk Milleti'ne karşı duyduğu yakınlığı ve iyi hisleri ifade için dedi ki: "-Cihan Harbini takip eden mütareke günlerinde, İtilaf devletleri Yunanistan'dan evvel Türkiye'yi işgali bana teklif etmişlerdi. Fakat hiç tereddüt etmeden bu teklifi reddettim, bunun üzerine Yunanlıları tercihe mecbur kaldılar." Mustafa kemal muhatab&#3